cover-253x300

Ελληνική Χαλυβουργία

Για τους περισσότερους από εμάς, η Ελληνική Χαλυβουργία δεν είναι παρά ένα ρυπαρό εργοστάσιο στο δρόμο για την Κόρινθο. Περνώντας μπροστά του, σπάνια υποψιαζόμαστε ότι εκεί δουλεύουν άνθρωποι. Με όνειρα και ευαισθησίες, με παιδιά και εγγόνια, με φιλότιμο και αξιοπρέπεια. Δυστυχώς, το ίδιο φαίνεται ότι σκέφθηκε και η διεύθυνση, που πριν από εβδομάδες αποφάσισε να αρχίσει τις απολύσεις και τις μειώσεις μισθών. Όμως, οι εργαζόμενοι που τόσα χρόνια πάλευαν με τη φωτιά και συχνά το πλήρωναν βαριά, αντέδρασαν, απαιτώντας το δίκιο τους. Το ξέρουμε, τέτοια λάθη διαχείρισης συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες, αλλά εδώ, τουλάχιστον, οι εργαζόμενοι αντέδρασαν συλλογικά, αλληλέγγυα και με πείσμα. Ατσάλινο, φυσικά.

Ρέκβιεμ Στη Μεσαία Τάξη

Από το «Τσοβόλα δώσ” τα όλα», του αείμνηστου Ανδρέα, στο «Λεφτά υπάρχουν» (αλλά αλλού…) του Γιώργου, από την εικονική ευημερία του ’90 στην πραγματικότητα της πτώχευσης του ’11, από το «Η Ελλάδα στους Ελληνες», στο «Η Ελλάδα στο ΔΝΤ»: Τα τελευταία 30 χρόνια ελληνικής ιστορίας συνδέονται με την άνοδο της μεσαίας τάξης. Τον τελευταίο, με την πτώση της. Εζησε το ελληνικό της όνειρο, τώρα ζει το χειρότερο εφιάλτη της ανακαλύπτοντας αποσβολωμένη πως εν μια νυκτί της παίρνουν όσα πίστεψε ότι έχει κατακτήσει. Μια σύντομη άνοιξη, σαν παραμύθι, ενόψει ενός μακρύ χειμώνα; Υπάρχει, άραγε, σε κάτι άλλο να ελπίσουμε;

ekso-190x300

Εκρηκτικός γάτος

Εν μέσω τριγμών, κλαυθμών και οδυρμών, ενώ ο κόσμος χάνεται κι εγώ ετοιμάζομαι να συναντήσω τον Πάγκαλο στο κελί 33 (όπως ο χειμαζόμενος αντιπρόεδρος, ούτε κι εγώ έχω μια να πληρώσω το χαράτσι), θέλω να σας πω μια ιστορία για έναν γάτο. Για την ακρίβεια, να σας διηγηθώ την απίστευτη ιστορία ενός γάτου που τον έλεγαν Μολότωφ – άλλα όχι πάντα.

Ποδήλατο στην πόλη

Οταν τα πνεύματα είναι πεσμένα, όταν η μέρα φαίνεται μαύρη, όταν η δουλειά γίνεται μονότονη, όταν νιώθεις ότι δεν αξίζει να ελπίζεις, απλώς καβάλα ένα ποδήλατο, βγες έξω και κατηφόρισε γρήγορα το δρόμο, χωρίς να σκέφτεσαι τίποτα εκτός από τη βόλτα σου» προέτρεπε ο διάσημος σκοτσέζος συγγραφέας Arthur Conan Doyle. Ρίξτε μια ματιά στους δρόμους γύρω σας. Ισως τα λόγια του να εξηγούν εν μέρει το γιατί η Αθήνα (αλλά και άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας) γέμισαν ποδήλατα. Τα υπόλοιπα μας τα εξήγησαν οι οπαδοί του πολύχρωμου κινήματος της ορθοπεταλιάς.

Οι Άνθρωποι με τα Καρότσια

Πριν από 6 χρόνια ήταν εικόνα στις ειδήσεις της Αργεντινής. Σήμερα είναι εικόνα ζωντανή στις γειτονιές της Αθήνας. Οι «άνθρωποι με τα καρότσια του σούπερ μάρκετ» φορτωμένα ανακυκλώσιμα σκουπίδια αυτό ακριβώς ήθελαν να αποφύγουν όταν άφηναν τη μακρινή τους πατρίδα κι έρχονταν στη δική μας: να γίνουν ρακοσυλλέκτες. Τους βλέπουμε να ψάχνουν στους κάδους για ώρες. Μας βλέπουν οργισμένους με την κατάσταση. Από μέσα μας προσευχόμαστε να μην καταλήξουμε στη θέση τους. Από μέσα τους συμμερίζονται την οργή μας. Οι cartoneros της Ελλάδας βιοπορίζονται ξεδιαλέγοντας τα σκουπίδια μας που, όσο βαθαίνει η κρίση, γίνονται κι αυτά φτωχότερα.