Στο προσφιλές της πεδίο, του νόμου και της τάξης, επιχειρεί να μετατοπίσει τη δημόσια συζήτηση η αξιωματική αντιπολίτευση τα τελευταία 24ωρα.
Η Νέα Δημοκρατία βγάζει από την κατάψυξη το δόγμα του Αντώνη Σαμαρά και το ξανασερβίρει για νιοστή φορά – τώρα… με αμπαλάζ αντιεξουσιαστικής απειλής κι εσάνς θρησκείας.
«Νιώθω σαν να έχω ψηλώσει δέκα πόντους, σαν να έχουμε όλοι σηκωθεί ψηλότερα. Είμαι πάρα πολύ περήφανη». Η χαρά της Δώρας είναι μεταδοτική: όλες οι υπάλληλοι του κομμωτηρίου της χαμογελούν και σχολιάζουν ακατάπαυστα με τις πελάτισσες τα όσα έγιναν την Κυριακή το βράδυ. «Ηταν μια απόλαυση να βλέπεις όλες αυτές τις έντρομες, συντετριμμένες φάτσες στα κανάλια», λέει η Μαρία. «Αυτοί που μας τρομοκρατούσαν, επιτέλους τρομοκρατήθηκαν! Μας λογάριαζαν για πολύ δειλούς. Λογαριάσατε λάθος, κύριοι!».
Με μια πρωτοφανή σε σύλληψη και μέγεθος επιχείρηση, η κυβέρνηση προσπαθεί να φιμώσει 100.000 νέους ψηφοφόρους. Το σώμα της ΙΘ Συνόδου της Βουλής των Εφήβων απέστειλε ανοικτή επιστολή στα υπουργεία Εσωτερικών και Παιδείας διαμαρτυρόμενο για την στέρηση των εκλογικών δικαιωμάτων των πολιτών που είναι γεννημένοι το 1997: «μέχρι την ημέρα των μεσολαβούν 15 εργάσιμες ημέρες. Είναι, λοιπόν, ακατανόητη η αδυναμία των κρατικών υπηρεσιών να διεκπεραιώσουν την καταγραφή των νέων ψηφοφόρων στους σχετικούς καταλόγους».
Τουλάχιστον επεισοδιακή ήταν η επέτειος των 100 χρόνων του σωματείου των δημοσιογράφων της Αθήνας, που γιορτάστηκε χτες παρουσία του πρωθυπουργού, κυβερνητικών παραγόντων και των… απαραίτητων ΜΑΤ. Η Ενωση Συντακτών διοργάνωσε έκθεση κι έκανε τα εγκαίνια την ίδια ημέρα που έναν αιώνα νωρίτερα υπογράφηκε η ιδρυτική διακήρυξή της από μια χούφτα δημοσιογράφους που δεν είχαν χρήματα ούτε για την κηδεία ενός συναδέλφου τους.
Κι αν φύγουν
Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ είχε ένα όνειρο• έγινε γνωστός γι' αυτό και πέθανε γι' αυτό. Αλλοι πολιτικοί ηγέτες, λιγότερο επιφανείς (και όχι περισσότερο ειλικρινείς), έχουν κι αυτοί τα όνειρά τους. Αλλά δεν τα λένε δημοσίως, τα υπονοούν, τα αφήνουν να αιωρούνται, τα ψιθυρίζουν στους ψηφοφόρους τους, κλείνοντας το ματάκι, βγάζοντας έτσι τα προς το ζην.
Φράουλες & Αίμα
Στην Ηλεία τα τελευταία τρία χρόνια συντελείται ένα μικρό οικονομικό θαύμα την ώρα που η αγροτική οικονομία μαραζώνει. Με πρωτοποριακές καλλιέργειες, καλύτερες ποικιλίες φρούτων και ευρωπαϊκή αντίληψη στη διακίνηση και την οργάνωση, οι αγρότες ανοίγουν συνεχώς νέες αγορές και διπλασιάζουν τα εισοδήματά τους. Όχι άδικα λοιπόν αποκαλούν τη φράουλα «κόκκινο χρυσό». Κι εμείς αυτό το κόκκινο αναζητούσαμε όταν κατεβήκαμε πριν λίγες μέρες στη Νέα Μανωλάδα. Το χρυσό ήταν όντως βαμμένο κόκκινο, αλλά δεν ήταν το κόκκινο της φράουλας. Ήταν το αίμα.
Κωνσταντίνα Κούνεβα – Ιστορία εργασιακής φρίκης
«Είδα»! Είναι η πρώτη λέξη που έγραψε η φρικτά κακοποιημένη συνδικαλίστρια μετά τη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε. Η Κωνσταντίνα επικοινωνεί πλέον μόνο με σημειώματα, γιατί φωνητικές χορδές δεν έχει... Η «φωνή» της, όμως, αν όλα πάνε καλά, δεν θα σταματήσει να φωνάζει για το άδικο.