Είναι ίσως η δραματικότερη εκδοχή της παροιμίας «45 μάστοροι κι εξήντα μαθητάδες…», αφού στην πρόληψη και την καταστολή των δασικών πυρκαγιών στην Ελλάδα συμμετέχει ένα πλήθος φορέων: στην πρόληψη των δασικών πυρκαγιών συμμετέχουν σαράντα πέντε (45) συναρμόδιοι φορείς και στην καταστολή δεκαεπτά (17) φορείς, που ανήκουν σε έξι (6) υπουργεία, προκειμένου να ασκήσουν έντεκα (11) διαφορετικές […]
Τα σπίτια μας είναι χτισμένα πάνω σ’ άλλα σπίτιαΕυθύγραμμα, μαρμάρινα,Κι εκείνα πάνω σ’ άλλα.Τα θεμέλια τους κρατιούνται πάνω στα κεφάλιαόρθιων αγαλμάτωνδίχως χέρια.(Γ. Ρίτσος, «Προοπτική», συλλογή «Μαρτυρίες») Ο Τζον Γουίλερ κι ένας παράξενος άγνωστος ήχος. Καθώς η Θεοδώρα Μαυρογένη ετοιμάζει τον καφέ και την περιμένουμε στην καμένη αυλή της, το μυαλό μου ταξιδεύει στον Αμερικανό αστρονόμο και θεωρητικό […]
Κάπου σ’ ένα στενό στον λόφο που τον έλεγαν κι έμοιαζε με Ζούγκλα, ο κύριος Θανάσης μαζεύει τις στάχτες από αυτό που ήταν κάποτε η βιβλιοθήκη του. «Σαράντα χρόνια πνευματικής εργασίας, όλα στάχτη… Τα σπίτια θα τα ξαναφτιάξουμε, μόνο οι άνθρωποί μας που δεν ξαναγυρνούν… Και τα χειρόγραφά μου… Η διδακτορική διατριβή της κόρης μου… […]
Απόγευμα Τετάρτης στο λιμανάκι του Ματιού, σ’ ένα μικρό γήπεδο δίπλα στο κύμα, εκατοντάδες άνθρωποι στέκονται όρθιοι και σιωπηλοί για ένα λεπτό. Είναι συγγενείς, φίλοι, γείτονες των νεκρών που χάθηκαν στην πυρκαγιά κι είναι το ξεκίνημα της πρώτης διευρυμένης γενικής συνέλευσης των κατοίκων. Δυο μέρες πριν κάποιοι από αυτούς είχαν συναντηθεί με τον πρωθυπουργό στο […]
Οδοιπορικό της «Εφ.Συν.» στο Μάτι και στη Ραφήνα την επόμενη μέρα της κόλασης. Στάχτη, κάπνα και μια απόκοσμη σιωπή. Χιλιάδες άνθρωποι κινούνται ακατάπαυστα, κι όμως επικρατεί ησυχία παντού, από τη Ραφήνα μέχρι το Μάτι. Μια ησυχία νεκρική, ευλαβική σχεδόν, αφού κανείς μας δεν ξέρει πού και πότε θα βρεθούν τα επόμενα πτώματα. Είναι ο τρόμος […]
Κι αν φύγουν
Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ είχε ένα όνειρο• έγινε γνωστός γι' αυτό και πέθανε γι' αυτό. Αλλοι πολιτικοί ηγέτες, λιγότερο επιφανείς (και όχι περισσότερο ειλικρινείς), έχουν κι αυτοί τα όνειρά τους. Αλλά δεν τα λένε δημοσίως, τα υπονοούν, τα αφήνουν να αιωρούνται, τα ψιθυρίζουν στους ψηφοφόρους τους, κλείνοντας το ματάκι, βγάζοντας έτσι τα προς το ζην.
Φράουλες & Αίμα
Στην Ηλεία τα τελευταία τρία χρόνια συντελείται ένα μικρό οικονομικό θαύμα την ώρα που η αγροτική οικονομία μαραζώνει. Με πρωτοποριακές καλλιέργειες, καλύτερες ποικιλίες φρούτων και ευρωπαϊκή αντίληψη στη διακίνηση και την οργάνωση, οι αγρότες ανοίγουν συνεχώς νέες αγορές και διπλασιάζουν τα εισοδήματά τους. Όχι άδικα λοιπόν αποκαλούν τη φράουλα «κόκκινο χρυσό». Κι εμείς αυτό το κόκκινο αναζητούσαμε όταν κατεβήκαμε πριν λίγες μέρες στη Νέα Μανωλάδα. Το χρυσό ήταν όντως βαμμένο κόκκινο, αλλά δεν ήταν το κόκκινο της φράουλας. Ήταν το αίμα.
Κωνσταντίνα Κούνεβα – Ιστορία εργασιακής φρίκης
«Είδα»! Είναι η πρώτη λέξη που έγραψε η φρικτά κακοποιημένη συνδικαλίστρια μετά τη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε. Η Κωνσταντίνα επικοινωνεί πλέον μόνο με σημειώματα, γιατί φωνητικές χορδές δεν έχει... Η «φωνή» της, όμως, αν όλα πάνε καλά, δεν θα σταματήσει να φωνάζει για το άδικο.