Το θερινό σχολείο δημοσιογραφίας

Η συζήτηση για τη δημοσιογραφία σε σκοτεινούς όσο και προκλητικούς καιρούς είναι ούτως ή άλλως συναρπαστική. Αλλά και η ευκαιρία μια τέτοια συζήτηση να γίνει σε υψηλό επίπεδο, ενώ στην έδρα βρίσκονται μερικοί από τους καλύτερους Ελληνες και Ευρωπαίους καθηγητές, την κάνει ακόμα πιο συναρπαστική. Πόσο μάλλον όταν στα θρανία βρίσκονται επαγγελματίες και φοιτητές από […]

Η δημοσιογραφία δεν αισθάνεται και πολύ καλά τελευταία

H Rosa María Calaf, με τα πορτοκαλί μαλλιά και το κατακίτρινο φουλάρι της, είναι ένας ζωντανός θρύλος για τους Ισπανούς ρεπόρτερ.

Ενθουσιώδης σαν έφηβη και εξαιρετικά έμπειρη έπειτα από μισό αιώνα στη δημοσιογραφία, εργάστηκε σε περισσότερες από 100 χώρες αναζητώντας την είδηση.

Καλό σου ταξίδι Γιώργο

«Οι άνθρωποι στους οποίους πρέπει να παραμένουμε πιστοί δεν είναι αυτοί που βάζουν τα χρήματα στον λογαριασμό μας κάθε μήνα. Είναι αυτοί που μας δίνουν την πρώτη ύλη, αυτοί που μας ανοίγουν τα σπίτια και τις καρδιές τους και μας επιτρέπουν να ασκούμε αυτό το επάγγελμα».

Ιεροί, προσωπικοί ρεπόρτερ

Είναι μια ειδικότητα που ούτε φανταζόμουν πως υπάρχει. Μπορεί και στην Ελλάδα να έχουμε εκκλησιαστικό ρεπορτάζ, αλλά διαπιστευμένους ειδικά να παρακολουθούν τη δραστηριότητα του προκαθήμενου της Εκκλησίας δεν έχουμε.

Ο Μάρκο Ανσλάντο της «Λα Ρεπούμπλικα», ο Τζιάν Ουβίντο της «Κοριέρε ντελα Σέρα», ο Αντρέα Τορνιέλι της «Λα Στάμπα» κι ο Κάρλο Μαρόνι της «Il Sole 24 Ore» κάνουν ακριβώς αυτή τη δουλειά.

Σινιάλο από έναν κόσμο που ανατέλλει

Είναι κάτι στιγμές που θες να ξεφωνίσεις από χαρά. Ή να αρχίσεις να μοιράζεις σβουριχτά φιλιά. Οπως όταν φτάνεις στην κορφή ενός βουνού έπειτα από ατέλειωτες ώρες πεζοπορίας ή όταν, επιτέλους, σαλπάρεις για εκείνο το ταξίδι που ονειρευόσουν για μήνες. Να ξεφωνίσω ή να φιλήσω;
Το πρότζεκτ «κλικ στην αλληλεγγύη» γέννησε πολλές τέτοιες στιγμές χαράς τους τελευταίους μήνες. Το Ημερολόγιο της Αλληλεγγύης έκανε την επίσημη πρώτη του στις 11 του μήνα. Μέσα σε μια εβδομάδα από την έκδοσή του σχεδόν 30.000 αντίτυπα διανεμήθηκαν σε όλη τη χώρα. Μέσα σε μια εβδομάδα σχεδόν εξαντλήθηκε! Αυτό πρακτικά σημαίνει κοντά στις 60.000 ευρώ για να αξιοποιηθούν σε τρόφιμα και φάρμακα από τις δομές. Σημαίνει όμως και πολλά περισσότερα.