«Αντιρρησίας δεν σημαίνει να σε παίρνουν με τις χειροβομβίδες!»
Του ‘παν θα βάλεις το χακί κι εκείνος είπε όχι. Στις 31 του Μάρτη –και μετά από 3 φορές που βρέθηκε στη φυλακή- για 16η φορά θα κάτσει στο εδώλιο του στρατοδικείου. Όμως αυτό είναι το λιγότερο μετά την επίθεση με χειροβομβίδα που δέχθηκε πριν από λίγες ημέρες μαζί με τους συντρόφους του. Στον τόπο του εγκλήματος, στα Εξάρχεια, συναντήσαμε τον Λάζαρο Πετρομελίδη, τον πιο διάσημο «αόρατο άνθρωπο» της χώρας.
ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΝΑΙ ΚΟΝΤΡΑ ΕΧΕΙ ΤΙΜΗ ΣΑΝ ΠΕΤΑΣ (Χαϊνηδες)
Ζω στο τσίρκο που το λένε δημοσιογραφία τα τελευταία 15 χρόνια. Και στο Μεγάλο μας Τσίρκο που το λένε Ελλάδα, άλλα 33 χρονάκια. Επιβιώνω στο λάκκο με τους έρωτες καμιά 20ετία. Και κατά καιρούς έχω παίξει όλους τους ρόλους, σε όλες τις πίστες. Και τον κλόουν και την ακροβάτισσα και την θηριοδαμάστρια και τον κομπέρ. Καμιά φορά κάνω και το θηρίο.
(φωτογραφίες Γεώργιος Μάκκας) «Τα παιδιά κάτω στον κάμπο κυνηγάνε τους αστούς». Οταν ο Νίκος Γκάτσος έγραφε αυτούς τους στίχους, ασφαλώς δεν είχε κατά νου την περίπτωση της Λάρισας: 19 ανήλικοι συνελήφθησαν, ξυλοκοπήθηκαν, ταπεινώθηκαν και παραπέμπονται σε δίκη με τον τρομονόμο! Το «έγκλημά» τους είναι αποτρόπαιο: σκέφτηκαν, αμφισβήτησαν, διαδήλωσαν, όπως δεκάδες χιλιάδες ανήλικοι και ενήλικοι σ’ […]
Κι αν φύγουν
Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ είχε ένα όνειρο• έγινε γνωστός γι' αυτό και πέθανε γι' αυτό. Αλλοι πολιτικοί ηγέτες, λιγότερο επιφανείς (και όχι περισσότερο ειλικρινείς), έχουν κι αυτοί τα όνειρά τους. Αλλά δεν τα λένε δημοσίως, τα υπονοούν, τα αφήνουν να αιωρούνται, τα ψιθυρίζουν στους ψηφοφόρους τους, κλείνοντας το ματάκι, βγάζοντας έτσι τα προς το ζην.
Φράουλες & Αίμα
Στην Ηλεία τα τελευταία τρία χρόνια συντελείται ένα μικρό οικονομικό θαύμα την ώρα που η αγροτική οικονομία μαραζώνει. Με πρωτοποριακές καλλιέργειες, καλύτερες ποικιλίες φρούτων και ευρωπαϊκή αντίληψη στη διακίνηση και την οργάνωση, οι αγρότες ανοίγουν συνεχώς νέες αγορές και διπλασιάζουν τα εισοδήματά τους. Όχι άδικα λοιπόν αποκαλούν τη φράουλα «κόκκινο χρυσό». Κι εμείς αυτό το κόκκινο αναζητούσαμε όταν κατεβήκαμε πριν λίγες μέρες στη Νέα Μανωλάδα. Το χρυσό ήταν όντως βαμμένο κόκκινο, αλλά δεν ήταν το κόκκινο της φράουλας. Ήταν το αίμα.
Κωνσταντίνα Κούνεβα – Ιστορία εργασιακής φρίκης
«Είδα»! Είναι η πρώτη λέξη που έγραψε η φρικτά κακοποιημένη συνδικαλίστρια μετά τη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε. Η Κωνσταντίνα επικοινωνεί πλέον μόνο με σημειώματα, γιατί φωνητικές χορδές δεν έχει... Η «φωνή» της, όμως, αν όλα πάνε καλά, δεν θα σταματήσει να φωνάζει για το άδικο.