«Γιατί καθρέφτης σου είναι κόσμε αυτή η γη όπως την κατάντησες, καθρέφτης σου κι η θάλασσα κι ο Θάνατος σου μοιάζει».
Η τελευταία φράση στο κείμενο της στιχουργού Κατερίνας Δήμα που κάνει τον γύρο του Διαδικτύου αναφέρεται στη γοργόνα της Χαλκιδικής.
Τα ρολόγια στις τηλεοπτικές οθόνες που το βράδυ της Δευτέρας μετρούσαν σε λεπτά και δευτερόλεπτα τον χρόνο ανάποδα δημιούργησαν την αίσθηση της ζωής που τέμνεται για πάντα, οριστικά κι αμετάκλητα. «Μνημόνια τέλος», θριαμβολογούσαν οι υποστηρικτές του «όχι». «Η πατρίδα τετέλεσται», οίμωζαν οι υποστηρικτές του «ναι». Η χώρα συναντιέται για άλλη μια φορά με την Ιστορία της σε λίγες μέρες κι ο πολιτικός χρόνος συμπυκνώνεται, οι πολιτικές εξελίξεις είναι ραγδαίες και ο παροξυσμός των συναισθημάτων προκαλεί συναισθηματική καταιγίδα.
Κι αν φύγουν
Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ είχε ένα όνειρο• έγινε γνωστός γι' αυτό και πέθανε γι' αυτό. Αλλοι πολιτικοί ηγέτες, λιγότερο επιφανείς (και όχι περισσότερο ειλικρινείς), έχουν κι αυτοί τα όνειρά τους. Αλλά δεν τα λένε δημοσίως, τα υπονοούν, τα αφήνουν να αιωρούνται, τα ψιθυρίζουν στους ψηφοφόρους τους, κλείνοντας το ματάκι, βγάζοντας έτσι τα προς το ζην.
Φράουλες & Αίμα
Στην Ηλεία τα τελευταία τρία χρόνια συντελείται ένα μικρό οικονομικό θαύμα την ώρα που η αγροτική οικονομία μαραζώνει. Με πρωτοποριακές καλλιέργειες, καλύτερες ποικιλίες φρούτων και ευρωπαϊκή αντίληψη στη διακίνηση και την οργάνωση, οι αγρότες ανοίγουν συνεχώς νέες αγορές και διπλασιάζουν τα εισοδήματά τους. Όχι άδικα λοιπόν αποκαλούν τη φράουλα «κόκκινο χρυσό». Κι εμείς αυτό το κόκκινο αναζητούσαμε όταν κατεβήκαμε πριν λίγες μέρες στη Νέα Μανωλάδα. Το χρυσό ήταν όντως βαμμένο κόκκινο, αλλά δεν ήταν το κόκκινο της φράουλας. Ήταν το αίμα.
Κωνσταντίνα Κούνεβα – Ιστορία εργασιακής φρίκης
«Είδα»! Είναι η πρώτη λέξη που έγραψε η φρικτά κακοποιημένη συνδικαλίστρια μετά τη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε. Η Κωνσταντίνα επικοινωνεί πλέον μόνο με σημειώματα, γιατί φωνητικές χορδές δεν έχει... Η «φωνή» της, όμως, αν όλα πάνε καλά, δεν θα σταματήσει να φωνάζει για το άδικο.