Στις αυλές των σχολείων και στις γειτονιές τις τελευταίες μέρες δίνεται μια ιδιότυπη μάχη, ίσως η αποφασιστικότερη: είναι μια μάχη για την πρόσβαση στη γνώση, για το δικαίωμα στην εκπαίδευση, για τη συνύπαρξη. Εντέλει, είναι η μάχη του κόσμου της αλληλεγγύης που ανατέλλει απέναντι σ’ έναν κόσμο φοβικό, που δεν λέει να δύσει ακόμα.
Με βάση το πρωτόκολλο αντιμετωπίζονται και οι δυο σαν αρχηγοί κράτους -ο ένας είναι κιόλας. Από τα αυξημένα μέτρα ασφάλειας μέχρι την κινητοποίηση των κρατικών λειτουργών, από το ενδιαφέρον του διεθνούς Τύπου μέχρι τη συγκίνηση των πιστών -όλα δείχνουν πως η Μυτιλήνη υποδέχεται σήμερα προσωπικότητες διεθνούς εμβέλειας.
Ο Ασεμ Ασνα ήταν φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Δαμασκού. Αγαπά το 3D printing και, ακόμα περισσότερο, αγαπά τους ανθρώπους. Στα 22 του -ως εθελοντής- τύπωνε τεχνητά μέλη για ακρωτηριασμένα παιδιά του πολέμου και βοηθούσε στη μεταφορά τους στο νοσοκομείο.
Πρώτα πρέπει να καταφέρεις να σε καταγράψουν οι Αρχές: στέκεσαι ατέλειωτες ώρες σε ουρές, στριμώχνεσαι ανάμεσα σε χιλιάδες άλλους, ξεροσταλιάζεις κάτω από τον ήλιο, φωνάζεις. Μετά πρέπει να καταφέρεις να σε ταυτοποιήσουν οι Αρχές: μια επανάληψη του ίδιου εξοντωτικού έργου.
Κι αν φύγουν
Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ είχε ένα όνειρο• έγινε γνωστός γι' αυτό και πέθανε γι' αυτό. Αλλοι πολιτικοί ηγέτες, λιγότερο επιφανείς (και όχι περισσότερο ειλικρινείς), έχουν κι αυτοί τα όνειρά τους. Αλλά δεν τα λένε δημοσίως, τα υπονοούν, τα αφήνουν να αιωρούνται, τα ψιθυρίζουν στους ψηφοφόρους τους, κλείνοντας το ματάκι, βγάζοντας έτσι τα προς το ζην.
Φράουλες & Αίμα
Στην Ηλεία τα τελευταία τρία χρόνια συντελείται ένα μικρό οικονομικό θαύμα την ώρα που η αγροτική οικονομία μαραζώνει. Με πρωτοποριακές καλλιέργειες, καλύτερες ποικιλίες φρούτων και ευρωπαϊκή αντίληψη στη διακίνηση και την οργάνωση, οι αγρότες ανοίγουν συνεχώς νέες αγορές και διπλασιάζουν τα εισοδήματά τους. Όχι άδικα λοιπόν αποκαλούν τη φράουλα «κόκκινο χρυσό». Κι εμείς αυτό το κόκκινο αναζητούσαμε όταν κατεβήκαμε πριν λίγες μέρες στη Νέα Μανωλάδα. Το χρυσό ήταν όντως βαμμένο κόκκινο, αλλά δεν ήταν το κόκκινο της φράουλας. Ήταν το αίμα.
Κωνσταντίνα Κούνεβα – Ιστορία εργασιακής φρίκης
«Είδα»! Είναι η πρώτη λέξη που έγραψε η φρικτά κακοποιημένη συνδικαλίστρια μετά τη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε. Η Κωνσταντίνα επικοινωνεί πλέον μόνο με σημειώματα, γιατί φωνητικές χορδές δεν έχει... Η «φωνή» της, όμως, αν όλα πάνε καλά, δεν θα σταματήσει να φωνάζει για το άδικο.