Ένα το χελιδόνι, Μακεδονία ξακουστή…

Ο ήχος μιας αλλόκοτης εποχής | Φωτογραφία Εφημερίδα των Συντακτών/Ντίνα Δασκαλοπούλου

Είναι ίσως η πιο σκοτεινή από τις σουρεαλιστικές μέρες που έχει ζήσει αυτή η πόλη. Από χαμηλά στο Θησείο μέχρι το Σύνταγμα εκατοντάδες μικροπωλητές πουλάνε ελληνικές σημαίες: 1 ευρώ η μικρή πλαστική, 5 η μεγάλη υφασμάτινη, άλλα τόσα η βυζαντινή.

Μπροστά στον άγνωστο Στρατιώτη δυο πανό από την «Πατριωτική Ένωση Ελλήνων Πολιτών Ωραιοκάστρου» (εκείνη την ίδια που πέρσι τέτοιες μέρες τα μέλη της επιχείρησαν να αλυσοδεθούν μπροστά από την αυλόπορτα του σχολείου για να μην μπουν τα προσφυγόπουλα), απέναντι από την εξέδρα «αλήτες, προδότες, πολιτικοί – εσείς είστε προδότες, εσείς είστε ναζί», απόστρατοι με τις στολές τους, καλόγριες που αναθεματίζουν τον προδότη Τσίπρα, παπάδες που ευλογούν τους διαδηλωτές, οι απαραίτητοι πρώτοι Κρητικοί με τα απαραίτητα σαρίκια, αναρίθμητες σέλφι. Κι όλα αυτά με το «Της Δικαιοσύνης ήλιε Νοητέ» από τα μεγάφωνα…

Έχουν ξεκινήσει να μαζεύονται από τις 10 το πρωί: κάποιοι μετά την πρωινή κυριακάτικη λειτουργία, άλλοι αφού ταξίδεψαν όλη νύχτα. «Είμαστε εδώ για την Μακεδονία, που είναι η ψυχή μας», λέει ένας νεαρός από τις Σέρρες. «Έχετε ξαναπάει σε διαδήλωση;», τον ρωτάμε. «Για ποιο λόγο; Τώρα ξεπουλάνε την ψυχή του έθνους και βγήκαμε». Αντιθέτως, η κυρία Μαρία στα 60 της έχει κατέβει σε πολλές διαδηλώσεις: και στους «αγανακτισμένους» και στους «μένουμε Ευρώπη» και στους «Παραιτηθείτε». «Το λέγαμε από την αρχή ότι οι αριστεροί θα είναι καταστροφή για τη χώρα – πάντα ήταν. Αυτοί έκαναν πόλεμο με τα αδέρφια τους, τους Έλληνες για να παραδώσουν τη χώρα στους κομμουνιστές – δεν θα διστάσουν τώρα να ξεπουλήσουν την Μακεδονία μας;». Τα μεγάφωνα παίζουν «Ένα το χελιδόνι»…

Φυσικά το σάουντρακ του συλλαλητηρίου έχει και «Μακεδονία ξακουστή» και ρυθμικά το «Ελλάς, Ελλάς Μακεδονία» και εμβατήρια και κατήχηση για τον Μέγα Αλέξανδρο. Και πολλές πολλές κραυγές – ακόμα και στην κατ’ ιδίαν συνομιλίες. «Από που ήρθατε;» «ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΠΡΟΒΑΛΤΑ». Τι θέλετε; «ΝΑ ΜΑΖΕΥΤΟΥΝ ΟΙ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΊ». Υπάρχει κάποιο όνομα που θα δεχόσασταν για τη γειτονική χώρα; «ΤΙ ΑΡΛΟΥΜΠΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ; ΕΙΣΑΙ ΔΙΚΙΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΕΤΣΙ;»

Όλο αυτό δεν είναι μια σουρεαλιστική ταινία ή ένας ντιτζέι σε σύγχυση – είναι ο ήχος μιας αλλόκοτης, σκοτεινής εποχής.