Τσουνάμι αλληλεγγύης στην Ηριάννα

Ακόμη και οι διοργανωτές τα έχασαν από τους χιλιάδες πολίτες -μικρούς και μεγάλους- που έδωσαν το «παρών» στη συναυλία για τη νεαρή κρατούμενη και τον συγκατηγορούμενό της Περικλή | ΦΩΤ.: ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΑΤΣΑΓΓΟΣ

Κατεβαίνουν σαν κύματα. Ξεχύνονται από το μετρό, περπατάνε γρήγορα, καβαλάνε ποδήλατα, οδηγούν μηχανές, στριμώχνονται σε αυτοκίνητα. Δεν είναι απλώς πολλοί, είναι πάρα πολλοί – πολύ περισσότεροι από όσους έχουμε να δούμε στον δρόμο καιρό τώρα, σίγουρα περισσότεροι από οποιαδήποτε άλλη κίνηση αλληλεγγύης σε κρατούμενο, αφάνταστα περισσότεροι από όσους κι οι ίδιοι οι διοργανωτές είχαν υπολογίσει. Δεν είναι απλώς πολλοί, αμέτρητοι νέοι, πολύ όμορφοι, θυμωμένοι δικαίως και χαρούμενοι μαζί -ίσως και να ξεπερνούν τους 30.000-, είναι και άνθρωποι που δεν θα φανταζόσουν ποτέ ότι θα δεις εδώ: είναι και ο μπαμπάς σου, είναι και η κολλητή σου με το μωρό στο καρότσι, είναι κι η οικογένεια από τη διπλανή πολυκατοικία. Μοιάζει σαν όλη η πόλη να περπατάει απόψε προς του Γουδή γιατί όλη η χώρα πια έχει πεισθεί πως «θα μπορούσες να είσαι εσύ».

Ο Μάνου Τσάο

«Ξέρω την Ηριάννα όσο την ξέρεις κι εσύ. Ξέρω μόνο την ιστορία της και πως είναι άδικο να βρίσκεται στη φυλακή», λέει ο Μάνου Τσάο και δίνει τον τόνο: δεν είναι απλώς μια συναυλία. Δεν είναι μόνο τα τραγούδια που αγαπάμε από τον Θανάση Παπακωνσταντίνου, τη Νατάσσα Μποφίλιου, τους Villagers of Ioannina City, τον Δημήτρη Αποστολάκη, τη Ματούλα Ζαμάνη, τον Σπύρο Γραμμένο, τον Φοίβο Δεληβοριά, τον Δημήτρη Μυστακίδη, τους Social Waste, τον Γιάννη Χαρούλη, τον Γιάννη Αγγελάκα, τον Mάνου Τσάο. Είναι η έμπρακτη αλληλεγγύη της Αθήνας που αντιστέκεται, που επιμένει, που σηκώνεται όρθια «ενάντια στο παράλογο, για το δίκιο».

«Φτου ξελευτερία για όλους»

Ο Δημήτρης Αποστολάκης βάζει σε λέξεις το εκρηκτικό συναίσθημα που μοιραζόμαστε όλοι: «Βλέπω τη δυναμική στα πρόσωπά σας. Δεν με ενδιαφέρει σε ποια κατάσταση ζούμε, με ενδιαφέρει ότι η δυναμική της θα είναι ονειρική. Ηρθαμε απόψε να παίξουμε για την αποφυλάκιση της Ηριάννας. Φτου ξελευτερία για όλους, ακόμα και γι’ αυτούς που διαφωνούμε κάθετα μαζί τους». Ο Χαΐνης, όπως κι άλλοι καλλιτέχνες από όσους βρίσκονται απόψε εδώ, έχει τραγουδήσει και στη συγκλονιστική συναυλία ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στην Ιερισσό. Από τη Χαλκιδική απόψε κατέβηκε το Συντονιστικό για να στείλει το δικό του μήνυμα, ενώ 450 αγωνιστές βρίσκονται κι εκείνοι στο εδώλιο: «Οταν το 1956 ο Μενέλαος Λουντέμης δικαζόταν από το παρακράτος για εσχάτη προδοσία είχε πει πως “χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια τα τέσσερα πόδια να γίνουν δύο. Δεν θα τα κάνω πάλι τέσσερα εγώ”. Ορθώνουμε το ανάστημά μας σε κάθε μορφή εκφοβισμού και τσακίσματος της ελεύθερης βούλησης. Ορθώνουμε σήμερα το ανάστημά μας για να μη ζήσουμε σαν δούλοι αύριο».

Ανάμεσα στις λέξεις μεγάλων ποιητών, ανάμεσα στις μελωδίες σπουδαίων συνθετών, ο κόσμος απαντά με συνθήματα και υψωμένες γροθιές. Οι φίλοι της Ηριάννας ανεβαίνουν στη σκηνή: «Είμαστε εδώ για να υπενθυμίζει ο ένας στον άλλο ότι δεν πρέπει να ανεχόμαστε το άδικο. Γιατί δεν πρέπει κανείς να μένει μόνος απέναντί τους (…) Είμαστε πολλοί και το γνωρίζουμε και το γνωρίζουν και οι άλλοι. Θα είμαστε όπου χρειαστεί. Να υπερασπιστούμε το δίκαιο, τις επιλογές και τις ζωές μας. Θα είμαστε εδώ μέχρι η Ηριάννα να βρίσκεται δίπλα μας. Αγάπη και δύναμη μέχρι το τέλος».

Στις 16 Οκτωβρίου, για δεύτερη φορά, το Πενταμελές Εφετείο Αναστολών εξετάζει την αίτηση αναστολής έκτισης της ποινής της Ηριάννας και του συγκατηγορούμενού της, Περικλή. Θα είμαστε εκεί. Αγάπη και δύναμη μέχρι το τέλος.