Πολλή βαβούρα για το… τίποτα

Ελάχιστοι από εκείνους που διαδήλωναν πέρσι υπέρ του «ναι» κατέβηκαν στον δρόμο. | Τάσος Κωστόπουλος

Φταίει η μπάλα, φταίει η ζέστη, φταίει η στάση εργασίας των ΜΜΜ, φταίει η πόλωση;

Παρ’ όλο που δήλωναν ευχαριστημένοι οι διοργανωτές στην κάμερα, ήταν προβληματισμένοι όταν συζητούσαν μεταξύ τους: το Σύνταγμα χτες δεν πνίγηκε σε μια λαοθάλασσα οργής, παρά τις άοκνες προσπάθειες.

Εξ ου και οι συνεχείς παραινέσεις από μικροφώνου στους διαδηλωτές, «κάνουμε όλοι ένα βήμα εμπρός για να φαινόμαστε πολλοί», «τώρα φωνάζουμε όλοι μαζί», «πάμε ξανά».

Ηταν αναρίθμητα τα άρθρα, ήταν πολλά τα κηρύγματα από τηλεοπτικού άμβωνος που καλούσαν σε παλλαϊκό ξεσηκωμό τις προηγούμενες μέρες, αλλά δεν…

Οι τηλε-ρεπόρτερ μετέδιδαν ανάλογα με τον βαθμό κινητοποίησης που είχε κάνει το Μέσο τους: κάποιοι έφτασαν τους διαδηλωτές στις 10.000 κι άλλοι σχολίαζαν πως «γρήγορα θα φτάσουν τις 50.000 στις επόμενες διαδηλώσεις» (σ.σ. που δεν έχουν ακόμα καν αναγγελθεί). 8.000 ανακοίνωσε η ΕΛ.ΑΣ., έως 5.000 τούς υπολόγιζαν έμπειροι δημοσιογράφοι.

Ηθελε να θυμίζει «Μένουμε Ευρώπη» και σίγουρα φιλοδοξούσε να δώσει εικόνα Βενεζουέλας η χτεσινή συγκέντρωση.

Παρά τις σφυρίχτρες, παρά τα πλακάτ, παρά τα ακριβά ιλουστρασιόν φλάιερ με τον Τσίπρα πίσω από τα κάγκελα, παρά τα «Πότε θα κάνει ξαστεριά», παρά τις ιαχές «ψεύτες» και τις κραυγές «κλέφτες», το κλίμα δεν ανέβηκε.

Οχι μόνο γιατί η Ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, αλλά και γιατί ο κόσμος χτες επ’ ουδενί δεν ήταν ο κόσμος του «ναι» – ή, τουλάχιστον, δεν έδινε αυτός τον παλμό.

Ηταν κυρίως μεγάλης ηλικίας, αποκαμωμένοι και ταλαιπωρημένοι άνθρωποι, που μάλλον δεν καταλάβαιναν το σύνθημα «Τσίπρα και Μαδούρο στο ίδιο μπαλαούρο».

Ελάχιστοι από εκείνους που διαδήλωναν πέρσι υπέρ του «ναι» κατέβηκαν στον δρόμο.

Ελάχιστη ήταν η ανταπόκριση στα «ηχηρά ονόματα» που διαδήλωναν μαζί τους:Αργύρης Ντινόπουλος, Αδωνις Γεωργιάδης, Γρηγόρης Ψαριανός, Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, Πάνος Παναγιωτόπουλος ήταν εκεί, αλλά δεν πρωταγωνίστησαν στη συγκέντρωση.

Ούτε καν ο Τζήμερος με την ντουντούκα του δεν συνήγειρε τα πλήθη.

Οπως, ευτυχώς, δεν πρωταγωνίστησαν και τα ακροδεξιά στοιχεία που μαζεύτηκαν «αυθόρμητα» από νωρίς και προσπάθησαν να δημιουργήσουν κλίμα έντασης όταν κάποια αυτοκίνητα έβγαιναν από το υπόγειο πάρκινγκ της Βουλής.

Στα δικά τους χείλη ανέβαινε η λέξη «χούντα» με περισσή ευκολία, εκείνοι ούρλιαζαν για κρεμάλες, εκείνοι έβριζαν χυδαία κι εκείνοι, φυσικά, προσπαθούσαν να πείσουν τους διπλανούς τους για «ντου στη Βουλή».

Τίποτε από όλα αυτά δεν έγινε φυσικά και μια μικρή στιγμιαία ένταση δημιουργήθηκε μόνο όταν ένας νεαρός προσπάθησε να κάψει μια σημαία της Ε.Ε.

Εμοιαζε μάλλον αμήχανη η χτεσινή συγκέντρωση και σ’ αυτό δεν έφταιγε μόνο ότι δεν συνέδεε τους διαδηλωτές τίποτε άλλο πέρα από το «παραιτηθείτε».

Ηταν εμφανής η απόσταση ανάμεσα στην πρόθεση της διοργάνωσης και τη διοργάνωση την ίδια.

Ηθελε να θυμίζει κίνημα, αλλά κίνημα δεν ήταν.

Ηθελε να θυμίζει Ευρώπη, αλλά Ευρώπη δεν ήταν.

Ηθελε να μοιάζει δυναμικό και μοντέρνο, αλλά ούτε μοντέρνο ούτε δυναμικό ήταν.

Με ομιλίες-κονσέρβα

Οι διοργανωτές πόνταραν στην οργή μεταδίδοντας από τα μεγάφωνα αποσπάσματα από παλαιότερες ομιλίες του Αλέξη Τσίπρα, με έμφαση φυσικά στις υποσχέσεις που έδινε προεκλογικά.

Ωστόσο, ο θυμός δεν έγινε οργή. Ηταν μια ήπια διαμαρτυρία, με έντονα πατριωτικά, χριστιανικά και λαϊκότροπα στοιχεία.

Κάπως έτσι, το «Μητσοτάκη, σώσε μας», που φώναζαν κάποιοι διαδηλωτές, συνδυαζόταν χαλαρά με το πλακάτ «Χριστέ μου, σώσε μας».

Κι ο γνωστός Μητσάρας, αγαπημένος του φακού, αποφάνθηκε με το πλακάτ του: «Ο Χριστός αναστήθηκε, εμείς αποκλείεται».

«Είναι μάλλον απογοητευτικό», λέει η 41χρονη Κατερίνα, fashion editor σε website. «Πού είναι εκείνοι οι χιλιάδες νέοι που δήλωναν ότι θα κατέβουν; Είμαστε καταδικασμένοι στο μόρφωμα ΣΥΡΙΖΑΝΕΛΛ για πάντα».

Δίπλα της ο 35χρονος Γιώργος, που κι εκείνος κατέβηκε πέρσι υπέρ του «ναι»: «Κι εμένα μου προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι ο κόσμος είναι λίγος -σε σχέση μ’ αυτά που τραβάμε- κι ότι δεν είναι ενωμένος όπως πέρσι. Σήμερα ο καθένας λέει τα δικά του. Εγώ κατέβηκα για να πω ένα πράγμα: ώς εδώ, κύριοι. Εχω ένα μικρό εστιατόριο στα βόρεια προάστια και κοντεύω να το κλείσω. Αν δεν μπορείτε εσείς, παραιτηθείτε να αναλάβουν οι επόμενοι».

Περαστικοί + επισκέπτες + «παραιτηθείτε» = στο σύνολο καμιά 500αριά!

Αραία αραία, να φαινόμαστε καμιά πεντακοσαρέα… Ούτε μία ώρα δεν κράτησε η συγκέντρωση των «παραιτηθείτε» στον Λευκό Πύργο, που μαζί με τους επισκέπτες του φεστιβάλ βιβλίου οι οποίοι περνούσαν από το σημείο και τους περαστικούς δεν ξεπέρασαν τα 500 άτομα.

Η συγκέντρωση ήταν προγραμματισμένη για τις 8 το βράδυ αλλά στις 8.10 δεν υπήρχαν περισσότερα από 25-30 άτομα.

Λίγο αργότερα το πλήθος αυξήθηκε, αλλά καθώς πρόκειται για ένα πολυσύχναστο σημείο της πόλης οι αρχές τούς υπολόγισαν σχεδόν στα 500 άτομα.

Τελικά, περίπου στις 9 το βράδυ… παραιτήθηκαν της προσπάθειας για μια «μεγαλειώδη» συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στην κυβέρνηση και αποχώρησαν.

Πάντως, οι λίγοι έστω διαδηλωτές έστησαν μικροφωνική στο πλακόστρωτο μπροστά στον Λευκό Πύργο, με μουσική και συνθήματα καλώντας σε παραίτηση την κυβέρνηση, στην οποία βγάζουν συμβολικά «κόκκινη κάρτα».

«Ζητάμε μείωση της κρατικής σπατάλης, ζητάμε άμεσα μεταρρυθμίσεις σε όλους τους τομείς της καθημερινής ζωής μας, ζητάμε δραστική μείωση του ΦΠΑ και των νέων έμμεσων, άμεσων φόρων τους οποίους επιβαρυνόμαστε για τις αυταπάτες των ανεύθυνων κυβερνώντων, λέμε όχι στον διχασμό και στη δημιουργία ψεύτικων εχθρών στο εξωτερικό και στο εσωτερικό της χώρας, γιατί η θέση της χώρας μας στην ευρωζώνη είναι αδιαπραγμάτευτη», ήταν μερικά από αυτά που ακούστηκαν από τα ηχεία της μικροφωνικής.

Κάποιοι κρατούσαν αυτοσχέδια πλακάτ με προτροπές προς την κυβέρνηση να αποχωρήσει.

Σε όλους τους τόνους πληροφορούσαν τους περαστικούς ότι η συγκέντρωσή τους είναι «ακομμάτιστη», διοργανώθηκε από απλούς ανθρώπους μέσω Διαδικτύου και δεν έχουν οποιαδήποτε σχέση με συντεταγμένες πολιτικές διοργανώσεις.