Ακραίο μεν το καιρικό φαινόμενο, ακρότατη δε η ανθρώπινη αυθαιρεσία και η γραφειοκρατία. Αυτό, συνοπτικά, προκύπτει για τις αιτίες των φονικών πλημμυρών που έπληξαν τη Μάνδρα (με τραγικό απολογισμό 24 νεκρούς), βάσει του πορίσματος κλιμακίου επιθεωρητών του γραφείου της Γενικής Επιθεωρήτριας Δημόσιας Διοίκησης, που αποκαλύπτει σήμερα η «Εφ.Συν.».
«Εδωσα λέξεις στ’ απερίγραπτο». Λέξεις, δεκάδες λέξεις, εκατοντάδες λέξεις, εκατομμύρια λέξεις από το πρωί που έχουμε έρθει στη Μάνδρα επιχειρούν να περιγράψουν το απερίγραπτο. Με ποιες λέξεις περιγράφεις τον πνιγμό της μάνας σου;
Επεισοδιακό ήταν το έκτακτο δημοτικό συμβούλιο που συνεδρίασε χτες στη Μάνδρα. Σύμφωνα με το βίντεο που κυκλοφόρησε χτες, ένας από τους συμβούλους της παράταξης Νέα Εποχή, που στηρίζεται από τη Νέα Δημοκρατία, ο Γιώργος Σαμπάνης, άσκησε δριμύτατη κριτική για την απουσία της δημάρχου στην πρώτη αυτή συνεδρίαση μετά τη φονική πλημμύρα.
«Οποιος περνάει αυτήν την Πύλη, ας εγκαταλείψει κάθε ελπίδα». Ο Δάντης ασφαλώς δεν είχε δει τη Μάνδρα, αλλά ο στίχος του περιγράφει αυτό που νιώθεις μπαίνοντας στην πόλη
Οδοιπορικό στη Μάνδρα: H «Εφ.Συν.» περπάτησε, όσο… ήταν δυνατόν, στα λασπόνερα της πόλης και κατέγραψε τον πόνο για τους νεκρούς, την αγωνία για τους αγνοούμενους και για τη φροντίδα των πληγέντων, την αγανάκτηση για την εγκατάλειψη («πόσες φορές θα πνιγούμε μέχρι να κάνουν κάτι;»), το δημιουργικό πείσμα («εμείς θα τα ξαναχτίσουμε, αλλά γι’ αυτό το έγκλημα θα βρεθεί ο φταίχτης;»), την αυτοθυσία -μαζί και την ταπεινοφροσύνη- των πυροσβεστών που δεν νοιάζονται να φωτογραφηθούν («τι σημασία έχει το πρόσωπό μου, δεσποινίς; Θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε συνάδελφος, τη δουλειά μας κάνουμε») και το «πικρό» χιούμορ («περάστε παιδιά μου, μόνο μη λερώσετε»)
Κι αν φύγουν
Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ είχε ένα όνειρο• έγινε γνωστός γι' αυτό και πέθανε γι' αυτό. Αλλοι πολιτικοί ηγέτες, λιγότερο επιφανείς (και όχι περισσότερο ειλικρινείς), έχουν κι αυτοί τα όνειρά τους. Αλλά δεν τα λένε δημοσίως, τα υπονοούν, τα αφήνουν να αιωρούνται, τα ψιθυρίζουν στους ψηφοφόρους τους, κλείνοντας το ματάκι, βγάζοντας έτσι τα προς το ζην.
Φράουλες & Αίμα
Στην Ηλεία τα τελευταία τρία χρόνια συντελείται ένα μικρό οικονομικό θαύμα την ώρα που η αγροτική οικονομία μαραζώνει. Με πρωτοποριακές καλλιέργειες, καλύτερες ποικιλίες φρούτων και ευρωπαϊκή αντίληψη στη διακίνηση και την οργάνωση, οι αγρότες ανοίγουν συνεχώς νέες αγορές και διπλασιάζουν τα εισοδήματά τους. Όχι άδικα λοιπόν αποκαλούν τη φράουλα «κόκκινο χρυσό». Κι εμείς αυτό το κόκκινο αναζητούσαμε όταν κατεβήκαμε πριν λίγες μέρες στη Νέα Μανωλάδα. Το χρυσό ήταν όντως βαμμένο κόκκινο, αλλά δεν ήταν το κόκκινο της φράουλας. Ήταν το αίμα.
Κωνσταντίνα Κούνεβα – Ιστορία εργασιακής φρίκης
«Είδα»! Είναι η πρώτη λέξη που έγραψε η φρικτά κακοποιημένη συνδικαλίστρια μετά τη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε. Η Κωνσταντίνα επικοινωνεί πλέον μόνο με σημειώματα, γιατί φωνητικές χορδές δεν έχει... Η «φωνή» της, όμως, αν όλα πάνε καλά, δεν θα σταματήσει να φωνάζει για το άδικο.