Eίναι μια Κυριακή αλλιώτικη και σίγουρα αλλόκοτη. Νωρίς το πρωί το κέντρο της Αθήνας είναι άδειο – περισσότεροι είναι οι πωλητές σημαιών παρά οι σημαιοφόροι… Εκατοντάδες μικροπωλητές πουλάνε ελληνικές σημαίες: πάνινες και νάιλον, με σταυρό ή με επίχρυσο τρούλο, με ξύλινο ή πλαστικό καλαμάκι, ακόμα και σε κοντάρι από σφουγγαρίστρα.
Είναι ίσως η πιο σκοτεινή από τις σουρεαλιστικές μέρες που έχει ζήσει αυτή η πόλη. Από χαμηλά στο Θησείο μέχρι το Σύνταγμα εκατοντάδες μικροπωλητές πουλάνε ελληνικές σημαίες: 1 ευρώ η μικρή πλαστική, 5 η μεγάλη υφασμάτινη, άλλα τόσα η βυζαντινή.
Στροφή 180 μοιρών από τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο στο θέμα του συλλαλητηρίου της Κυριακής. Μέσα σε λιγότερο από δυο εβδομάδες το «όχι στα συλλαλητήρια» του αρχιεπισκόπου έγινε «ευλόγησον».
Να πράξουν κατά συνείδηση σε σχέση με τα συλλαλητήρια προτρέπει τους ιερείς η Διαρκής Ιερά Σύνοδος (ΔΙΣ), στέλνοντας παράλληλα αυστηρό μήνυμα σε όσους έβγαλαν «άκριτα» και «εκ του πονηρού» συμπεράσματα και «συνειδητά δεν αντιλαμβάνονται τις προθέσεις Αυτής και του Προέδρου Της».
«Απειλείτε [sic] η εδαφική ακεραιότητα της χώρας», αλλά «η εξέλιξη του μείζονος εθνικού ζητήματος εξαρτάτε [sic] από την επιτυχία του συλλαλητηρίου».
Κι αν φύγουν
Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ είχε ένα όνειρο• έγινε γνωστός γι' αυτό και πέθανε γι' αυτό. Αλλοι πολιτικοί ηγέτες, λιγότερο επιφανείς (και όχι περισσότερο ειλικρινείς), έχουν κι αυτοί τα όνειρά τους. Αλλά δεν τα λένε δημοσίως, τα υπονοούν, τα αφήνουν να αιωρούνται, τα ψιθυρίζουν στους ψηφοφόρους τους, κλείνοντας το ματάκι, βγάζοντας έτσι τα προς το ζην.
Φράουλες & Αίμα
Στην Ηλεία τα τελευταία τρία χρόνια συντελείται ένα μικρό οικονομικό θαύμα την ώρα που η αγροτική οικονομία μαραζώνει. Με πρωτοποριακές καλλιέργειες, καλύτερες ποικιλίες φρούτων και ευρωπαϊκή αντίληψη στη διακίνηση και την οργάνωση, οι αγρότες ανοίγουν συνεχώς νέες αγορές και διπλασιάζουν τα εισοδήματά τους. Όχι άδικα λοιπόν αποκαλούν τη φράουλα «κόκκινο χρυσό». Κι εμείς αυτό το κόκκινο αναζητούσαμε όταν κατεβήκαμε πριν λίγες μέρες στη Νέα Μανωλάδα. Το χρυσό ήταν όντως βαμμένο κόκκινο, αλλά δεν ήταν το κόκκινο της φράουλας. Ήταν το αίμα.
Κωνσταντίνα Κούνεβα – Ιστορία εργασιακής φρίκης
«Είδα»! Είναι η πρώτη λέξη που έγραψε η φρικτά κακοποιημένη συνδικαλίστρια μετά τη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε. Η Κωνσταντίνα επικοινωνεί πλέον μόνο με σημειώματα, γιατί φωνητικές χορδές δεν έχει... Η «φωνή» της, όμως, αν όλα πάνε καλά, δεν θα σταματήσει να φωνάζει για το άδικο.