«Το αστυνομικό όργανο υποχρεούται, όπως παρέχει κάθε νόμιμη διευκόλυνση για την άσκηση του λειτουργήματός του. Τα αστυνομικά όργανα υποχρεούνται να επιτρέπουν στον κάτοχο του παρόντος, ελεύθερη και ανεμπόδιστη κυκλοφορία στις δημόσιες συγκεντρώσεις και τελετές και να του παρέχουν κάθε νόμιμη διευκόλυνση».
«Νιώθω σαν να έχω ψηλώσει δέκα πόντους, σαν να έχουμε όλοι σηκωθεί ψηλότερα. Είμαι πάρα πολύ περήφανη». Η χαρά της Δώρας είναι μεταδοτική: όλες οι υπάλληλοι του κομμωτηρίου της χαμογελούν και σχολιάζουν ακατάπαυστα με τις πελάτισσες τα όσα έγιναν την Κυριακή το βράδυ. «Ηταν μια απόλαυση να βλέπεις όλες αυτές τις έντρομες, συντετριμμένες φάτσες στα κανάλια», λέει η Μαρία. «Αυτοί που μας τρομοκρατούσαν, επιτέλους τρομοκρατήθηκαν! Μας λογάριαζαν για πολύ δειλούς. Λογαριάσατε λάθος, κύριοι!».
Πρώτη φορά το έζησα στις Σκουριές. Ένα σύνθημα που κάποτε ακουγόταν μόνο στις πορείες του αντιεξουσιαστικού χώρου να γίνεται μυριόστομη κραυγή. Γιαγιάδες, παππούδες, μικρά παιδιά, καθωσπρέπει κυρίες και μεσήλικες κύριοι φώναζαν ό,τι και δεκάδες χιλιάδες Αθηναίοι χτες στο Σύνταγμα: «αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι».
Αυτό το κείμενο γράφεται στο ίδιο γραφείο, στον ίδιο υπολογιστή, μπροστά στο ίδιο παράθυρο που δύο χρόνια πριν γραφόταν ένα οργισμένο ρεπορτάζ. Σήμερα όλα μοιάζουν ίδια κι όλα είναι απολύτως διαφορετικά στο ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής: τα πρόσωπα είναι χαμογελαστά, οι εργαζόμενοι δικαιωμένοι, η Αριστερά κυβερνώσα και η ΕΡΤ επέστρεψε στους τηλεοπτικούς δέκτες μας στις 6 το πρωί.
Συνεχίζεται η κυβερνητική αμηχανία στη διαχείριση της κρίσης με την κατάληψη στην πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αφού ο αρμόδιος υπουργός παραδέχτηκε ότι τη λύση πρέπει να δώσει ο πρωθυπουργός, τώρα και οι πρυτανικές αρχές υιοθετούν τη γραμμή του κ. Πανούση… παρακάμπτοντάς τον. Με ανοιχτή επιστολή που έδωσαν στη δημοσιότητα χθες, οι πρυτανικές αρχές καλούν τον Αλέξη Τσίπρα να παρέμβει.
Κι αν φύγουν
Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ είχε ένα όνειρο• έγινε γνωστός γι' αυτό και πέθανε γι' αυτό. Αλλοι πολιτικοί ηγέτες, λιγότερο επιφανείς (και όχι περισσότερο ειλικρινείς), έχουν κι αυτοί τα όνειρά τους. Αλλά δεν τα λένε δημοσίως, τα υπονοούν, τα αφήνουν να αιωρούνται, τα ψιθυρίζουν στους ψηφοφόρους τους, κλείνοντας το ματάκι, βγάζοντας έτσι τα προς το ζην.
Φράουλες & Αίμα
Στην Ηλεία τα τελευταία τρία χρόνια συντελείται ένα μικρό οικονομικό θαύμα την ώρα που η αγροτική οικονομία μαραζώνει. Με πρωτοποριακές καλλιέργειες, καλύτερες ποικιλίες φρούτων και ευρωπαϊκή αντίληψη στη διακίνηση και την οργάνωση, οι αγρότες ανοίγουν συνεχώς νέες αγορές και διπλασιάζουν τα εισοδήματά τους. Όχι άδικα λοιπόν αποκαλούν τη φράουλα «κόκκινο χρυσό». Κι εμείς αυτό το κόκκινο αναζητούσαμε όταν κατεβήκαμε πριν λίγες μέρες στη Νέα Μανωλάδα. Το χρυσό ήταν όντως βαμμένο κόκκινο, αλλά δεν ήταν το κόκκινο της φράουλας. Ήταν το αίμα.
Κωνσταντίνα Κούνεβα – Ιστορία εργασιακής φρίκης
«Είδα»! Είναι η πρώτη λέξη που έγραψε η φρικτά κακοποιημένη συνδικαλίστρια μετά τη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε. Η Κωνσταντίνα επικοινωνεί πλέον μόνο με σημειώματα, γιατί φωνητικές χορδές δεν έχει... Η «φωνή» της, όμως, αν όλα πάνε καλά, δεν θα σταματήσει να φωνάζει για το άδικο.