Τα λιοντάρια της πλατείας Βικτωρίας
«Υπάρχουν λιοντάρια στην Ελλάδα; Στην Ελλάδα υπάρχουν τα πάντα». Δεν μπορώ να θυμηθώ από ποιο θεατρικό του Τσέχοφ ξεπήδησε η φράση που παίζει στο μυαλό μου Τρίτη μεσημέρι, στην πλατεία Βικτωρίας.
0
Από τη μισθωτή στην… αμισθί σκλαβιά
«Η απελπισία δεν διαθέτει φτερά, δεν κάθεται απαραιτήτως σε ένα ξεστρωμένο τραπέζι, σε μια βεράντα, στην ακροθαλασσιά […] Γνωρίζω σε γενικές γραμμές την απελπισία με μακριές λεπτές εκπλήξεις, την απελπισία της υπερηφάνειας, την απελπισία της οργής […]
Ασκούν κριτική αλλά μας αγαπούν
⚫ Την εφημερίδα των Στρατιωτικών; Πού να την ξέρω; Τι άλλο πια θα δούμε σ’ αυτή τη χώρα;
➤ Την Εφημερίδα των Συντακτών, σας είπα. Την ξέρετε;
⚫ Αααα, την εφημερίδα των παλαβών. Βεβαίως και την ξέρω.
Το συναίσθημα πάει στις κάλπες
«Να μην υποκύψουμε στην αριστερή μελαγχολία», μας καλεί ο ένας. «Θα φέρουμε πάλι το χαμόγελο στους Ελληνες», μας τάζει ο άλλος. «Οσοι θέλουν μπορούν να πενθήσουν, εμείς πάμε μπροστά», λέει ο ένας. «Οι Ελληνες μας τιμώρησαν, τώρα όμως θα ψηφίσουν λογικά», λέει ο άλλος. Μια απλή ανάγνωση της ρητορικής των αρχηγών των δύο μεγάλων κομμάτων αρκεί για να καταλάβει κανείς πως για άλλη μία φορά οι ελληνικές εκλογές μοιάζουν με μάχη συναισθημάτων.
Ψηφιακός εμφύλιος
«Γιατί καθρέφτης σου είναι κόσμε αυτή η γη όπως την κατάντησες, καθρέφτης σου κι η θάλασσα κι ο Θάνατος σου μοιάζει».
Η τελευταία φράση στο κείμενο της στιχουργού Κατερίνας Δήμα που κάνει τον γύρο του Διαδικτύου αναφέρεται στη γοργόνα της Χαλκιδικής.
