Ποιο ακριβώς είναι το μεγαλύτερο έγκλημά του; Ο άνθρωπος που από τις 16 Φεβρουαρίου κρατείται στις φυλακές υψίστης ασφαλείας και στις 19 του μήνα θα βρεθεί ενώπιον του δικαστηρίου της Αγκυρας έχει διαπράξει πολλά «εγκλήματα»: Ο Ονούρ Χαμζάογλου είναι κατ’ αρχάς γιατρός ταγμένος στη δημόσια υγεία. Είναι ένας πανεπιστημιακός έξω από την ακαδημαϊκή γυάλα. Είναι με το […]
Σήμερα ξεκινάει η δίκη του «τρομοκράτη με τα ράστα και το σαμπουάν». Θα μπορούσε να χαμογελάσει κανείς με τη σκωπτική περιγραφή και να βάλει τα γέλια διαβάζοντας το αδιανόητο και αστήριχτο κατηγορητήριο, αν ο Μάριος Ζέρβας δεν είχε περάσει πάνω από 40 μέρες προφυλακισμένος, αν δεν έμενε επτά χρόνια εγκλωβισμένος μέχρι να φτάσει η στιγμή της δίκης του κι αν δεν αντιμετώπιζε τρία κακουργήματα.
«Δεν είμαστε ήρωες. Είμαστε κανονικοί άνθρωποι που κάνουν ή προσπαθούν να κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους μπροστά σε μια ολοφάνερη αδικία.
»Το μόνο που με τρομάζει είναι να γίνει σόου· δεν θέλουμε κανένα σόου, κανένα πανηγυρικό καλωσόρισμα στο αεροδρόμιο.
H Rosa María Calaf, με τα πορτοκαλί μαλλιά και το κατακίτρινο φουλάρι της, είναι ένας ζωντανός θρύλος για τους Ισπανούς ρεπόρτερ.
Ενθουσιώδης σαν έφηβη και εξαιρετικά έμπειρη έπειτα από μισό αιώνα στη δημοσιογραφία, εργάστηκε σε περισσότερες από 100 χώρες αναζητώντας την είδηση.
«Δεν σκοπεύω να αφεθώ και να έρθει να με βρει ο θάνατος. Σκοπεύω να πάω να τον βρω εγώ. Πλέον, βιάζομαι να φύγω», δήλωνε στην τελευταία του συνέντευξη, τέσσερις μέρες πριν βάλει τέλος στη ζωή του, ο δημοσιογράφος Αλέξανδρος Βέλιος, που την Κυριακή προχώρησε στην υλοποίηση της απόφασής του. Ο θάνατός του άνοιξε για άλλη μια φορά -ενίοτε και με όρους θεάματος- τη συζήτηση περί ευθανασίας.
Κι αν φύγουν
Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ είχε ένα όνειρο• έγινε γνωστός γι' αυτό και πέθανε γι' αυτό. Αλλοι πολιτικοί ηγέτες, λιγότερο επιφανείς (και όχι περισσότερο ειλικρινείς), έχουν κι αυτοί τα όνειρά τους. Αλλά δεν τα λένε δημοσίως, τα υπονοούν, τα αφήνουν να αιωρούνται, τα ψιθυρίζουν στους ψηφοφόρους τους, κλείνοντας το ματάκι, βγάζοντας έτσι τα προς το ζην.
Φράουλες & Αίμα
Στην Ηλεία τα τελευταία τρία χρόνια συντελείται ένα μικρό οικονομικό θαύμα την ώρα που η αγροτική οικονομία μαραζώνει. Με πρωτοποριακές καλλιέργειες, καλύτερες ποικιλίες φρούτων και ευρωπαϊκή αντίληψη στη διακίνηση και την οργάνωση, οι αγρότες ανοίγουν συνεχώς νέες αγορές και διπλασιάζουν τα εισοδήματά τους. Όχι άδικα λοιπόν αποκαλούν τη φράουλα «κόκκινο χρυσό». Κι εμείς αυτό το κόκκινο αναζητούσαμε όταν κατεβήκαμε πριν λίγες μέρες στη Νέα Μανωλάδα. Το χρυσό ήταν όντως βαμμένο κόκκινο, αλλά δεν ήταν το κόκκινο της φράουλας. Ήταν το αίμα.
Κωνσταντίνα Κούνεβα – Ιστορία εργασιακής φρίκης
«Είδα»! Είναι η πρώτη λέξη που έγραψε η φρικτά κακοποιημένη συνδικαλίστρια μετά τη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε. Η Κωνσταντίνα επικοινωνεί πλέον μόνο με σημειώματα, γιατί φωνητικές χορδές δεν έχει... Η «φωνή» της, όμως, αν όλα πάνε καλά, δεν θα σταματήσει να φωνάζει για το άδικο.