Ανορθόγραφη… πανστρατιά για τη Μακεδονία
«Απειλείτε [sic] η εδαφική ακεραιότητα της χώρας», αλλά «η εξέλιξη του μείζονος εθνικού ζητήματος εξαρτάτε [sic] από την επιτυχία του συλλαλητηρίου».
«Απειλείτε [sic] η εδαφική ακεραιότητα της χώρας», αλλά «η εξέλιξη του μείζονος εθνικού ζητήματος εξαρτάτε [sic] από την επιτυχία του συλλαλητηρίου».
Σε κυνηγάνε θεοί και δαίμονες: ο σπιτονοικοκύρης, ο διαχειριστής, οι λογαριασμοί, η τράπεζα, η Εφορία, το ασφαλιστικό σου ταμείο. Σε κυνηγάει και κάποιος που πιθανότατα δεν είχες καν φανταστεί – ακόμη χειρότερα, τον είχες αγνοήσει.
Τις τελευταίες μέρες του Εκατομβαιώνα, η Αθήνα τιμούσε την πολιούχο της πόλης, Παλλάδα Αθηνά. Χιλιάδες χρόνια μετά, ένα καυτό απόγευμα του Αυγούστου, με τύμπανα και αυλούς, Αθηναίες ντυμένες στα κίτρινα κρατούν τον κίτρινο χιτώνα και το ξόανο της θεάς καθώς περπατούν από το Μοναστηράκι προς άγνωστη κατεύθυνση.
Φταίει η μπάλα, φταίει η ζέστη, φταίει η στάση εργασίας των ΜΜΜ, φταίει η πόλωση;
Παρ’ όλο που δήλωναν ευχαριστημένοι οι διοργανωτές στην κάμερα, ήταν προβληματισμένοι όταν συζητούσαν μεταξύ τους: το Σύνταγμα χτες δεν πνίγηκε σε μια λαοθάλασσα οργής, παρά τις άοκνες προσπάθειες.
Είναι μια δύναμη πελώρια: καταμεσής της άσχημης πόλης, σκορπάει χρώματα, βγάζει τη γλώσσα στα στερεότυπα, υπερασπίζεται τη διαφορά, αναμετριέται με τον φόβο, κάνει κομματάκια την ντροπή.